"จุ๊ๆๆ ไม่สุภาพเลยนะคุณผู้หญิง ถามใหม่ซิคนสวย" วิศรุตเอ่ยออกไปน้ำเสียงดุๆ
"ทำไมฉันจะต้องสุภาพกับพวกมารสังคมแบบนี้ด้วย" เสียงหวานร้องถามขึ้นสูงลิบ
"ว้า แย่จังเลย หน้าตาสวยๆ แบบนี้ไม่น่าปากร้ายเลยนะเนี่ย..." เสียงทุ้มเอ่ยแหย่ขึ้นมา แต่ยังลากร่างบางของเธอไปจนถึงรถตู้คันโตของตนเองที่คนสนิทขับจอดรออยู่
"ปล่อยฉันนะ แกเป็นใคร มาจับฉันไว้ทำไม ปล่อยนะ..." ร่างบอบบางทั้งเตะทั้งถีบและดิ้นรนเป็นพัลวัน ทุ่มกำลังไปทั้งตัวเท่าที่แรงจะมีแต่แรงเท่ามดแบบเธอหรือจะสู้แรงพญาช้างสารอย่างเขาได้
"ไม่ต้องโวยวายคนสวย ฉันปล่อยเธอแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้หรอก มันต้องหลังจากที่เราไปอยู่ด้วยกันสักคืนสองคืนก่อน แล้วค่อยว่ากันนะจ๊ะทูนหัว..." เสียงทุ้มเยาะเย้ยขึ้น ผลักร่างบางของเธอเข้าไปในรถอย่างแรงจนกระเด็นไปชนกับขอบประตูรถอีกด้านและล้มอย่างไม่เป็นท่า